Απορεί κανείς συχνά με την εφευρετικότητα ορισμένων ανθρώπων, οι οποίοι φαίνεται πως δεν έχουν καλύτερη δουλειά από το να σκαρφίζονται τρόπους για το πώς θα εξαπατήσουν, θα παραπλανήσουν και θα κοροϊδέψουν τους άλλους. Συνήθως τα αποτελέσματα αυτής της εφευρετικότητας είναι τόσο γελοία και ο σκοπός τους τόσο προφανής, που προκαλούν στο υποτιθέμενο "θύμα" μικρές, άκρως απολαυστικές, κρίσεις γέλιου.
Πριν από λίγες μέρες, κάποιος κύριος ονόματι Coco Chomba, επικοινώνησε μαζί μου μέσω email και, αφού μου συστήθηκε ως ένας παλιός φίλος από την Παραγουάη και μου θύμισε πόσο του είχα συμπαρασταθεί στην εγχείρηση που έκανε πριν απο 7 χρόνια στην Ασουνσιόν, μου ανακοίνωσε με επίσημο τρόπο πως μου αφήνει 500,000 δολάρια Αμερικής στον τάδε λογαριασμό, τα οποία μπορούσα να παραλάβω από τη δείνα τράπεζα ανά πάσα στιγμή.
Και διερωτώμαι: Ποιός πανίβλακας τα γράφει αυτά; Δεν μπαίνω κάν στον κόπο να ρωτήσω από που βρήκε τη διεύθυνσή μου, ας πάει στο καλό. Αυτό που με απασχολεί περισσότερο είναι η απίστευτη βλακεία που υπάρχει τελικά στον κόσμο. Είναι δυνατόν, ένα τέτοιο μήνυμα να γίνει πιστευτό; Περιμένεις άνθρωπέ μου, να τρέξω αμέσως στη τράπεζα για να ζητήσω τις 500 χιλιάδες του κυρίου Κόκο Τσόμπα; Καλά, αυτό το όνομα είναι κορυφαίο. Μόνο που το ακούς γελάς. Όπως και να 'χει, ευχαριστώ τον κύριο "Κόκο Τσόμπα" που με έκανε και γέλασα!

Τα νεύρα μου...

Μα είναι δυνατόν αυτοί οι καθηγητές να μην έχουν ούτε ιερό ούτε όσιο; Στην κυριολεξία δεν έχουν! Ακούς εκεί "μάθημα στις 24 και 26, άντε 25 όχι, για να προλάβετε τις ασκήσεις"! Κατάλαβες αγάπη μου; Τις ασκήσεις να προλάβουμε. Όχι ας πούμε ότι θέλουμε να περάσουμε τα Χριστούγεννα στο σπίτι με την οικογένεια, που σχεδόν έχουμε χαθεί μεταξύ μας κι ας ζούμε στο ίδιο σπίτι... Ε βέβαια! Ανύπαντρος καθηγητής δεν είναι; (ονόματα δε λέμε μη μας κράξουν κιόλας) Τι τον πειράζει αυτόν να περάσει τα Χριστούγεννα λύνοντας και δένοντας ασκήσεις επί ασκήσεων, αναλύοντας περιπτώσεις επί περιπτώσεων;; Δίνει τις λατρεμένες του ασκήσεις για το σπίτι, κοπανάει και τέσσερις ωρούλες μάθημα, έτσι, για το καλό... Κύριος ο άνθρωπος! Συγχύστηκα πάλι. Ναι ρε φίλε, υψώνω φωνή απελπισίας! Ούτε η πρώτη είμαι ούτε η τελευταία. Γιατι δεν είναι δυνατόν αυτό το πράγμα. Πού ακούστηκε ρε γαμώτο, σε ποιά άλλη χώρα ακούστηκε να γίνεται μάθημα τις διακοπές; Και μάλιστα επειδή το ΣΧΟΛΕΙΟ δεν είναι σε θέση να τα βγάλει πέρα;

Η Συνταγή του Μήνα: Πατατοκεφτέδες!

Υλικά:
1 κιλό πατάτες
3 αυγά
τυρί προτίμησής σας (2 φλυτζάνια)
μαϊντανός
3 κουταλιές αλεύρι
αλάτι, πιπέρι
λάδι ή βούτυρο


Ηλεκτρικές συσκευές (όχι απαραίτητο αφού ο Θεός σας έδωσε χεράκια): μπλέντερ

Οδηγίες: Βράζετε τις πατάτες, τις ξεφλουδίζετε και τις κάνετε πουρέ. Τον βάζετε σε μία λεκάνη και προσθέτετε τα αυγά, το τυρί, τον μαϊντανό, το αλέυρι και το αλατοπίπερο και ανακατεύετε καλά. Πλάθετε τους κεφτέδες (όχι πολύ μεγάλους, αλλά ούτε και πολύ μικρούς¨;-)), τους αλευρώνετε και τους τηγανίζετε σε λάδι ή βούτυρο. Αν θέλετε, τους περιχύνετε με σάλτσα ντομάτας.

Καλή όρεξη!!

Χρόνια Πολλά Babe!

Στις 18 Δεκεμβρίου, ένα μικρό γουρουνάκι έγινε 9 ετών!
Αγαπημένο μου Babe-ουλίνι, σου εύχομαι ό,τι μα ό,τι επιθυμείς (εκτός του πλέι στέησιον 3, θα χαζέψεις), να έχεις πάντα στη ζωή σου υγεία και ευτυχία.
Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα το πω, αλλά χαίρομαι που μπήκες στις ζωές μας πριν από εννέα ολόκληρα χρόνια (και τις έκανες άνω κάτω!)
Χρόνια Πολλά!

Fly away

I wish that I could fly
Into the sky
So very high
Just like a dragonfly
I'd fly above the trees
Over the seas in all degrees
To anywhere I please...

Oh I want to get away
I want to fly away
Yeah yeah yeah...

Let's go and see the stars
The milky way or even Mars
Where it could just be ours
Let's fade into the sun
Let your spirit fly
Where we are one
Just for a little fun
Oh oh oh yeah...

(τέλειο τραγούδι, αν δεν το έχετε ακούσει, σπεύστε! Ιδανικό για ώρες μελαγχολίας, που θες να "ξεφύγεις" από την κουραστική καθημερινότητα :-))

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ!!

Την Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου,
ώρα 10.30 μ.μ. θα πραγματοποιηθεί
ο ετήσιος σχολικός χορός
του 5ου Λυκείου Μυτιλήνης, στο "My club".

Τιμή πρόσκλησης: 5 Ευρώ

Σας περιμένουμε!

Ο ανανεωμένος Juanes!

Ο αγαπημένος μας Juanes επιτέλους επέστρεψε!

Το νέο του άλμπουμ έχει τίτλο
"La vida... es un ratico" ("Η ζωή είναι ένα ποντίκι") και πέρα από το ήδη πολύ γνωστό κομμάτι Me enamora, περιλαμβάνει τραγούδια ένος νέου ύφους, στο οποίο ο δημοφιλής τραγουδιστής δεν μας είχε συνηθίσει ως τώρα. Οι στίχοι του πραγματεύονται βέβαια όπως πάντα τον έρωτα, την αγάπη και τον πόλεμο, μα με τρόπο πιο ώριμο, πιο ξεκάθαρο, πιο επαναστατικό (και μας αρέσει πολύ). Πολλά τραγούδια ξεφεύγουν από την απλή ποπ, παρουσιάζοντας χαρακτηριστικούς ήχους από την λατινική μουσική κουλτούρα.
Στο κοινωνικό του τραγούδι Minas piedras ("Πετρορυχεία") συμμετέχει η χαρακτηριστική φωνή του Calamaro, ενώ το (επίσης κοινωνικό), αντιρατσιστικό Bandera de Manos ("Σημαία από χέρια") ο Juanes ερμηνεύει μαζί με τον Γερμανό τραγουδιστή Campino.


Είμαστε, λοιπόν, ενθουσιασμένοι από αυτόν τον ανανεωμένο Juanes, που μας δείχνει μέσα από τα όμορφα τραγούδια του πως, η ζωή πρέπει ν' αντιμετωπίζεται με αισιοδοξία, θετικά συναισθήματα, με ανοιχτή καρδιά και περιέργεια...

Καλά Χριστούγεννα!

Τρίγωνα κάλαντα, μες τη γειτονιά,
ήρθαν τα Χριστούγεννα κι η Πρωτοχρονιά...

Τα Χριστούγεννα έφτασαν, είναι εδώ.
Το έχουμε όμως συνειδητοποιήσει;
Ή περιφερόμαστε απλώς στη στολισμένη αγορά, με τα χαρούμενα φωτάκια και λιμπιζόμαστε κουραμπιέδες κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο, αγοράζουμε και δεχόμαστε δώρα, νομίζοντας πως "αυτά είναι τα Χριστούγεννα";
Αν δεν προσπαθούμε να γίνουμε καλύτεροι ως προς τη συμπεριφορά μας, ίσως λιγάκι πιο ευγενικοί με τους γύρω μας, ίσως λίγο πιο υπομονετικοί, πιο καλοσυνάτοι κ αισιόδοξοι, τότε, προς τι όλος αυτός ο σαματάς;
Είναι στ' αλήθεια τα Χριστούγεννα η "γιορτή της Αγάπης" ή μήπως έχει καταλήξει η γιορτή των καταστηματαρχών, των φανταχτερών περιτυλιγμάτων, της υπερκατανάλωσης και των προσχεδιασμένων ευχών;